Uitgenodigd worden om een verhaal te schrijven over mijn mooiste reis ooit, is hetzelfde vragen om te kijken met pretogen, is wegdromen bij leuke herinneringen en hopen om het ooit allemaal opnieuw te beleven.

Afgelopen juli trok ik 25 dagen naar Thrissur, geleden in het zuidwesten van India, in de deelstaat Kerala.  Ik verbleef bij Ayur Bethaniya, een ziekenhuis o.a. gekend voor hun panchakarma (intensieve meerdaagse gezondheidsbehandelingen). Daarnaast doen ze ook kine-, ozon- en healingtherapie, worden er oogbehandelingen gedaan en vitaminekuren gegeven.

In 2020 kwam ik thuis te zitten wegens een burn-out en werd ik geboeid door een boek in onze bib over Ayurveda (uit het Sanskriet: ‘de wetenschap van het leven’ – het oudste gezondheidssysteem ter wereld ontstaan in India). Het trok me meteen aan dat hun wetenschap verder keek dan louter het behandelen van het plaatselijke ongemak. Een diagnose wordt gemaakt vanuit het samenbrengen van verschillende lichamelijke, geestelijke en emotionele bevindingen aangevuld met labo-resultaten en medische onderzoeken. Ieder detail is belangrijk zoals wat je eet en drinkt, wat doe je van beweging, hoe is je stoelgang, de kleur van je urine, maar ook de kleur rond je ogen, men controleert je tong, ze doen een polsdiagnose, welke gedachten en emoties ondervind je, slaap je goed, hoe ziet jouw huid eruit, jouw nagels, waar voel je pijn? Ieder deel in je lichaam vertelt je op sublieme wijze als er wat mis gaat met je en de artsen doen er alles aan om jou weer in je originele staat van zijn, geboortecontitutie (prakriti) te brengen d.m.v. massages, yoga, aangepast dieetvoeding en kruidenmedicatie.

Via fb kwam ik op de pagina van Lies Ameeuw terecht. Lies onderwijst in België al meer dan 25 jaar Ayurveda en geeft regelmatig webinars. Jaarlijks neemt Lies een groep mee naar India voor een panchakarma. En door haar te volgen kriebelde het om ook deze reis mee te maken. Het voelde voor mij als een ‘afsluiten van mijn burn-out’ en tevens als controle of ik op de goede weg was qua voeding, beweging en zo vertrok ik met een open blik, niet helemaal wetende wat me te wachten stond, maar met heel veel goesting.

De reis ging met de trein Noorderkempen-Brussel, met het vliegtuig naar Kochi met een tussenstop in Abu Dhabi en met de taxi van Ayur Bethaniya, die ons kwam ophalen aan luchthaven. Het ziekenhuis is een domein met kleine straten waarin enkele villa’s staan van maximum 4 kamers met dubbel bed en eigen badkamer, een gezamenlijke ruimte waar je aan tafel kan zitten en een dakterras. Ons roze huis had de toepasselijke naam ‘Rose’. Handig te noemen voor als je met de tuktuk van het ene huis naar het andere huis werd gebracht. Het is natuurlijk regenseizoen in India in juli, moessonregen (plotse harde warme recht-naar-beneden-regenbuien) en de organisatie is wel zo vriendelijk om ten alle tijden je op te halen en te brengen. Ook als je wat moeilijk te been bent, of moe van een behandeling of op doktersadvies.

Dagelijkse bezocht de dokter en de verpleging tweemaal (’s morgens en ’s avonds) onze kamer voor een overleg welke behandeling en medicatie we gingen krijgen, maar ook werd er besproken hoe we deze ervaren hadden. Medicatie en het genre massage werden dadelijk aangepast als je hinder ondervond of als het nodig was voor de verdere behandeling.  Een ander team van verpleegsters kwamen je bloeddruk meten iedere morgen, dit gebeurde meestal bij het ontbijt in het restaurant, maar het kon evengoed op je kamer zijn, aan het zwembad, in de yoga-hal (ze weten je te vinden met altijd een vriendelijke lach).  Lies zorgde ervoor dat de Belgische groep de mogelijkheid had om twee keer per dag yoga te volgen, wat ik leerrijk vond, vooral de ademhalingsoefeningen (pranayama). In de voormiddag én in de namiddag kregen we een massage, gegeven door twee masseurs. Je went snel aan het synchroon masseren met warme olie (die aangepast wordt naar jouw voorkeur, tevens de massagedruk) en dit gedurende 45 minuten. Dit word je niet beu. Zij wisselen hun behandelingen ook naarmate de tijd vorderde met of zonder stoombad of hoofdmassage of shirodhara (behandeling waarbij een stroom warme olie of koude kruidenmelk op je voorhoofd werd gegoten). Naargelang het genre van zuiveren van het spijsverteringskanaal werden er ook anale medicinale klysma’s gegeven.

Als groep bespraken we dagelijks onze ervaring en deden we uitstappen b.v. naar een kathakali-voorstelling (een klassieke dansvorm met drama), een tempelbezoek, een fotoshoot in traditionele sari, een uitstap naar het strand (dit was een idee van groepslid Hilde), een avond shoppen of een gegidste wandeling door het dorp. Op het domein werden we uitgenodigd voor een optreden van The Singing Priest (Fr. Dr. Paul Poovathingal met Indiaanse klassieke muziek), workshops met kathakali-dans en -zang, klankschalen en pottendraaien met klei. Ook stonden er enkele kooklessen op het programma, een kruidenwandeling en kwam de astroloog langs voor wie wilde. Naast het veganistische eten met een licht verteringsproces werden we iedere week verwend met een feestmaaltijd, geserveerd op een gebruikelijke bananenblad. Intense smaken exploderen op je tong als je enige tijd op een zuiverend dieet staat. Zalige ervaring hoe goed de Indische keuken is met kruiden en texturen, geuren en smaakcombinaties. In India vindt men het normaal om met handen te eten, dit vertraagt de voedseliname, wat beter is voor de gezondheid. Ieder klein detail heeft een betekenis. 

Onze groep was fantastisch. Het landbouwerskoppel op pensioen Chantal en Marc uit Diksmuide, moeder en dochter uit Nederland, met Geertrui uit Maasmechelen en alles wat daartussen ligt aan steden en dorpen met Ilse uit Hoboken, oud-collega’s An en Xenia (2 van de 8 mensen uit het onderwijssector, waaronder Hilde, Ann, Karine, Maaike, Marieke en ik) en hoofdredactrice Tanja Dierckx en fotografe Maryse Kuypers voor het magazine Psychologies, psychologe Inge en Lies die de ayurvedische behandelingen in mensentaal kon uitleggen en alles regelde. Ondertussen zijn we al enkele keren met elkaar op stap geweest en in november komen we samen voor onze grote ‘reünie’. Hierbij komen we zen allen samen en willen we bespreken wat onze veranderingen zijn t.o.v. voor het vertrek. Naast mijn burn-out, verloren we als groep toch enkel kilootjes en werden enkele onder ons behandelt voor Parkinson, wondroosbacterie, glutenintolerantie, oogbehandelingen, healing, chronische maagontsteking… het maakt me nieuwsgierig wat de anderen ervaren na enkele maanden.

Lies Ameeuw gaat in januari 2025 opnieuw met een groep naar India, laat deze beleving niet aan je voorbij gaan. Volg haar webinars waarin ze duidelijke informatie geeft en je de vrije keuze geeft in hoe je wenst te reizen of waarvoor je behandelingen wenst.  www.lies-ameeuw.live

Eind deze maand verschijnt in het magazine Psychologies een artikel over panchakarma van. Maryse en Tanja volgden hiervoor de behandeling in een 2-weken durende programma met ons mee. 

Maak je graag een uitstapje, dan raad ik je aan om naar Bocholt te rijden. Fotostudio Leyssen, Dorpsstraat 22, geven in hun winkel en in de kerk van Bocholt een fototentoonstelling, dit nog tot 19 oktober. 4 Generaties vrouwelijke fotografen die  werken tonen uit de afgelopen 90 jaar (de grootmoeder en moeder van Maryse, haar zus en haar nichtje). Op de fb-pagina van Maryse Kuypers vind je prachtige foto’s van de panchakarma en andere bezienswaardigheden uit verschillende delen van India.

Lieve Spetser, wil je informatie delen met me of heb je vragen, doe het. Niks is boeiender dan een passie met elkaar te delen, samen elkaar op weg te zetten, van elkaar te leren.

Namasté

Liefs Suzy Jansen